پروتز پا (کاشت پای مصنوعی) در ایران

پروتز پا (کاشت پای مصنوعی) یکی از خدمات ایران مدتور است که توسط بهترین جراحان ارتوپد همراه با اقامت، مترجم، پرستار همراه و گشت شهری با قیمت مقرون به صرفه در تهران ارائه می شود.

کاشت ایمپلنت درون استخوانی Osseointegration

برای افرادی که از ناحیه های مختلف اندام دچار قطع عضو شده اند، استفاده از پروتز ها به روش کاشت ایملنت درون استخوانی، مزایا و زیادی نسبت به انواع پروتزهای دیگر دارد. در استفاده از پروتز های سوکتدار، مشکلاتی در راه رفتن و یا حرکت دادن مفاصل نزدیک به قسمت انتهایی عضو قطع شده وجود دارد. مشکلات تعریق بدن در زیر سوکت، تغییر سایز و حجم عضلات فرد که امکان دارد به دلیل بیماری های داخلی فرد باشد، سبب ایجاد نارضایتی فرد از سوکت پروتز می شود. پروتزی که با این روش به ایمپلنت کاشته شده در داخل استخوان فرد وصل می شود، ثبات بسیار زیادی بوجود دارد و فرد دیگر حس تحمل وزن اضافه را  ندارد.

کاشت پای مصنوعی (ایمپلنت درون استخوانی) درایران

معرفی و تاریخچه کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)

تاریخچه ی کشف و استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی  به سال های ۱۹۵۰ باز می گردد. در آن زمان برای اولین بار یک استاد مطرح در حوزه ی توانبخشی به نام پیر اینگوار برنمارک، از این روش استفاده نمود و در واقع این روش را کشف کرد. اساس این روش بر پایه توانایی اتصال سلول های استخوانی به سلول های فلزی ایمپلنت درون استخوان می باشد. برای انجام این روش در طی عمل جراحی و در اتاق عمل، یک ایمپلنت فلزی که اغلب از جنس تیتانیوم است، از طریق پوست به استخوان های باقی مانده پس از قطع عضو، وارد می شوند.

سپس پروتز نهایی با یک اتصال دهنده به ایمپلنت داخلی وصل می شود. این روش در قطع عضو های اندام تحتانی و اندام فوقانی استفاده می شود. در اندام تحتانی به آن کاشت ایمپلنت ساق پا درون استخوانی  گفته می شود. و در واقع یک پروتز داخل ساق پا  (Internal Leg Prosthesis) محسوب می شود.

ساختار پروتز از نوع کاشت پای مصنوعی

ساختار این پروتز پا از چندین ماژول ساخته شده است که می توان آنها را به یک ماژول داخلی و یک ماژول خارجی تقسیم کرد. ماژول داخلی ، به اصطلاح ایمپلنت، مستقیماً در داخل استخوان عضو باقی مانده (یعنی استخوان ران ، استخوان ساق یا استخوان بازو یا اشتخوان ساعد) کاشته می شود.

سصح ایمپلنت کاشته شده در داخل استخوان به صورت شبکه سه بعدی دارای خلل و فرج خاصی است که به استخوان داخل آنها رشد می کند به عبارتی ایمپلنت و استخوان با هم ادغام می شوند، که باعث تثبیت و پایداری پروتز می شود.

آداپتور مخروطی دوگانه ماژول های داخلی و خارجی را به هم متصل می کند.

معرفی و تاریخچه کاشت ایمپلنت درون استخوانی​

مزایای استفاده از روش کاشت پای مصنوعی (پروتز پا)

بیمارانی که می خواهند با استفاده از روش کاشت پروتز درون استخوانی اقدام به درمان مشکل قطع عضو خود نمایند، معمولا به دلیل استفاده نکردن از عوامل جلوگیری از پوکی استخوان، اغلب استخوان های ضعیفی دارند.

در پروتز های سوکت دار، استخوان هیچ نیرویی را مستقیم تحمل نمی کنند و عضلات حرکتی نیز غیر فعال باقی می مانند. همین غیر فعال ماندن عضلات حرکتی، حجم عضلات را کاهش می دهد و استخوان ها را نیز ضعیف تر می کند. اما در روش کاشت پای مصنوعی، نیروی طبیعی بر استخوان اعمال می شود و عضلات حرکتی اندام دوباره فعال می شود و به استخوان نیز استحکام می بخشند.

طبق تحقیقات انجام شده، در طی انجام روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)، پروسه ی تقویت استخوان در افرد مشاهده می شود. در نتایج این تحقیقات آمده است که در استخوانی که به داخل آن ایمپلنت وارد شده است، ضخامت استخوان اطراف ایمپلنت افزایش یافته و قوی تر از قبل می شود.

مزایای جراحی کاشت پای مصنوعی​
مزایا کاشت ایمپلنت درون استخوانی​

برای افرادی که از ناحیه های مختلف اندام دچار قطع عضو شده اند، استفاده از روش پروتز های داخلی (Intramedullary implant) مانند کاشت ایمپلنت ساق پا درون استخوانی، مزایا و منافع زیادی نسبت به روش های دیگر استفاده از پروتز حاصل می شود. در روش استفاده از پروتز های سوکت دار، مشکلاتی در راه رفتن و یا حرکت دادن مفاصل نزدیک به قسمت انتهایی اندام قطع شده وجود دارد. مشکلات تعریق بدن در زیر سوکت، تغییر سایز و حجم عضلات فرد که امکان دارد به دلیل بیماری های داخلی فرد باشد، سبب ایجاد نارضایتی از سوکت پروتز می شود. در پروتز های درونی که با استفاده از روش کاشت، ایمپلنتی درون استخوان فرد کار گذاشته می شوند، پایداری و ثبات بسیار زیادی بوجود ی آید و فرد دیگر حس تحمل وزن اضافی ندارد.

پروتز های سوکت دار گویی یک جسم اضافه برای فرد تلقی می شوند. اما پروتز های درونی قسمتی از بدن فرد می شوند زیرا به صورت مستقیم به استخوان خود فرد متصل هستند. حس طبیعی بودن، امری بسیار مهمی در استفاده از پروتزها و وسایل کمک حرکتی برای بیماران محسوب می باشد، در پروتزهای که ایمپلنت در داخل بدن فرد کار گذاشته می شوند حس طبیعی بودن، خیلی بیشتر از پروتزهای سوکت دار بوده و فرد حس بهتری نسبت به این نوع  پروتز ها دارد.

طول مدت استفاده از پروتز های درونی و با استفاده از روش  کاشت پای مصنوعی، بیشتر از پروتز های دیگر می باشد و فرد به صورت ۲۴ ساعته و دائمی می تواند از آن استفاده کند در حالیکه پروتز های سوکت دار معمولا نباید در محیط های آبی و با شرایط خاص قرار بگیرند و در ضمن در زمان استراحت و خواب، بهتر است بیمار پروتز های سوکت دار را از بدن خود جدا کند. همچنین با کاشت ایمپنت ساق پا درون استخوانی بدون آن که فرد از ناحیه پروتز اذیت شود، می تواند مسافت بیشتری را راه برود. در این روش به دلیل اتصال مستقیم پروتز و مفاصل آن به استخوان باقیمانده از عضو قطع شده، نشستن و برخاستن برای فرد راحت تر می باشد. اما در پروتز های سوکت دار، معمولا بیماران برای نشستن و برخاستن مشکلات زیادی دارند و در اغلب موارد لازم است به صورت دستی یا اتوماتیک، مفصل زانو و مچ مصنوعی بیرونی، باز و بسته شود تا فرد بتواند مراحل راه رفتن خود را طی کند. این امر سبب کند شدن سرعت راه رفتن فرد می شود.

استفاده از پروتز پا به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی برای حرکت پای چرخشی و دوچرخه سواری آسان

با استفاده از ایمپلنت پروتز Endo Exo افراد قطع عضو قادرند تا مانند افراد معمولی با پای خود فعالیت هایی که شامل حرکات چرخشی هستند از قبیل دوچرخه سواری را نیز به آسانی انجام دهند.

پیاده روی آسان یک فرد قطع عضو با پروتز بروش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

با استفاده از ایمپلنت اندو-اکسو (Endo-Exo) ، شخص قطع عضو (آمپوته) دوباره به آسانی قادر به راه رفتن خواهد بود و حتی به راحتی می تواند به استفاده از دستگاه های ورزشی مانند تردمیل بپردازد.

سوکت پروتز های خارجی پا که بر روی سطح استمپ (عضو باقی مانده) قرار می گیرند، اغلب سبب ایجاد مشکلات پوستی می شوند. قرمزی، تعرق و ایجاد حساسیت های پوستی ممکن است در سطح پوست باقی مانده از عضو قطع شده، ظاهر شود.

  • سرعت عملکرد پروتز های کار گذاشته شده در استخوان با استفاده از روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی، به میزان قابل توجهی بیشتر از دیگر انواع پروتزها می باشد. زیرا در این روش پروتز بخشی از بدن فرد می شود و فرد گویا دارد با پاهای خودش راه می رود یا با دست خودش دارد کاری را انجام می دهد. مشکلی که خیلی از پروتز ها سوکت دار دارند، باز یا بسته شدن خود به خودی مفاصل مختلف متصل به این سوکت ها می باشد. این امر سبب اختلال در ایستادن و راه رفتن فرد می شود. اما در روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی این مشکلات وجود ندارد.

    در حالت کلی روش  کاشت پای مصنوعی مشکلات سوکت پروتزها را بر طرف می کند. میزان تحرک پذیری پروتز را افزایش داده و نیز درد های عضلانی شایع در استفاده از پروتز با روش های دیگر را کاهش می دهد و در برخی موارد به طور کامل از بین می برد. همچنین در این روش فرد کنترل بهتری در عضو پروتزی خود دارد. میزان ثبات و استحکام پروتز ها در این روش نسبت به روش های دیگر بسیار بهتر بوده و همچنین توانایی انتقال انرژی در این روش، بیشتر از مقدار معمول در پروتز های سوکت دار می باشد.

    در ضمن ذکر این نکته ضروری است که در برخی از شرایط خاص، امکان استفاده از پروتز ها  سوکت دار برای بیماران وجود ندارد. در افرادی که استمپ کوتاه بوده یا دارای زخم و دردناک می باشد، نمی توان از پروتزهای سوکت دار استفاده کرد. اما در روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا) این محدودیت ها وجود ندارد.

مزایای استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی به اختصار

      • افزایش تحرک مفصل ران
      • استفاده موثر از ماهیچه های باقی مانده در داخل لگن، ران و زانو بدون وارد شدن فشار اضافی به استامپ ( عضو باقی مانده بعد از قطع عضو )
      • انتقال بار قابل ملاحظه ای به پروتز خارجی
      • مصرف انرژي کمتر و احساس کاهش وزن پروتز
      • احساس راحتی در هنگام استحمام
      • حرکت آزاد در همه سطوح، دامنه وسیع تر حرکت در حد عضوء واقعی
      • عدم وجود مزاحمت سوکت در همه حالت خوابیده، نشسته و یا در حال راه رفتن
      • پیشگیری از کمردرد و جلوگیری از پارگی دیسک کمر
      • پیشگیری از مشکلات قلب و کلیه
      • قابل استفاده برای اندام کوتاه
      • الگوی راه رفتن امن و صاف به صورت کاملا طبیعی
      • عدم درگیری مفصل لگن در هنگام راه رفتن
      • عدم نیاز به اصلاح در صورت تغییر وزن بیمار(در صورت تغییر وزن تغییر در عملکرد ایجاد نمی شود.)

انواع سیستم های کاشت پای مصنوعی

کاشت ایمپلنت درون استخوانی پیچی شکل (Screw Shape Prosthesis)

  • این نوع پروتز پا که به اصطلاح پیچی شکل نامیده می شود، برای اولین بار در سوئد ساخته شد. در این نوع از پروتز که یکی از انواع سیستم های کاشت ایمپلنت درون استخوانی محسوب می بشود، شکل ایمپلنت پیچی بوده و طول آن کوتاه می باشد. پس از قرار گرفتن ایمپلنت در داخل استخوان، بطور معمول یک دوره ی ۶ تا ۱۲ ماهه لازم است تا پروتز بتواند توانایی تحمل وزن داشته باشد. در طراحی این روش از روش کاشت دندان مصنوعی الهام گرفته شده است. عیب این روش  امکان شل شدن احتمالی ایمپلنت بوده و ممکن است در طی فعالیت های مختلف روزانه بر اثر نیرو های قوی خمشی یا برشی، از ناحیه اتصال بشکند یا خم شود.

روش پروتز فشاری (Press Fit Prosthesis)

  • در این روش، از پروتز های لگنی الهام گرفته شده است. این نوع از پروتز ها که زیر مجموعه ی از روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی می باشند، در کشور آلمان توسعه یافتند و در کل جهان مطرح شدند. در ساخت این سیستم از آلیاژ خاص فلز کبالت با سطوح دارای خلل و فرج سه بعدی استفاده می کنند. ظرفیت تحمل ایمپلنت در این روش  بیشتر از سیستم قبلی است، به این معنا که پروتز بیرونی در زمان کمتری یعنی حداکثر پس از شش هفته  می تواند به ایمپلنت کاشته شده در درون استخوان، متصل شود و کل وزن فرد را تحمل نماید.
  • نسل جدیدتر و پیشرفته تر این نوع از ایمپلنت های درون استخوانی (پروتز پا)، از آلیاژ فلز تیتانیوم ساخته شده اند. این ایمپلنت های درون استخوانی، ویژگی های ایمپلنت های ارتوپدی را دارا بوده و همانند آن ها قوی و محکم هستند.روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی بسیارسریع تر بوده و در مدت زمان کمتری انجام می شود.  این موضوع به این معنا است که در دوره ی توانبخشی این بیماران، امکان تحمل وزن توسط این پروتز ها در فاصله زمانی کوتاه تری حاصل می شود.

معایب احتمالی روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی از روش های امن و مطمئن در حوزه ی پزشکی و به خصوص حیطه ی توانبخشی پزشکی محسوب می شود. تضمین ایمن بودن این روش به این علت است که امکان شیوع عفونت استخوانی در این روش، بسیار کم و نادر است. قسمتی بیرونی ایمپلنتی که  از طریق پوست وارد بدن فرد شده و در داخل استخوان وارد می شود، باید روزانه  دو بار با آب و صابون شستشو شود. همان طور که در روز حداقل دو بار مسواک زدن برای سلامتی دهان و دندان ها ضروری و واجب می باشد، برای سلامتی و جلوگیری از ایجاد عفونت ها و مشکلات مختلف، شستشوی روزانه بخشی از پوست که از آن قسمت ایمپلنت کاشته شده وارد بدن فرد شده است، ضروری می باشد.

    در برخی از بیماران که این روش را برای  استفاده از پروتز بکار می برند، ممکن است قسمت شکاف خورده ی پوست، تحریک شده و پوست فرد از حالت طبیعی خارج شود. در طول یک سال بعد از جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی، ممکن است درد های عضلانی شدیدی به وجود آید. این درد ها به علت ضعیف بودن عضلات قرار گرفته در انتهای عضو باقی مانده (استمپ) فرد می باشد و به محض قوی شدن عضلات انتهای استمپ، این درد های مزمن هم ریشه کن خواهند شد.

مطالعات علمی مرتبط با کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • در سال ۲۰۱۱، طبق تحقیقاتی که بر روی ۲۲ نفر از بیمارانی که از پروتز کاشت درون استخوانی استفاده می کردند، انجام شد، در این تحقیقات مشخص شد که راه رفتن افراد طبیعی تر و روان تر شده است و مدت زمان استفاده از پروتز با این روش نسبت به روش های سوکت دار، از ۵۶ ساعت در هفته به ۱۰۱ ساعت در هفته افزایش پیدا کرده است. همچنین سرعت راه رفتن افراد حداقل بین 18 تا ۳۲ درصد افزایش یافته و نیز  میزان مصرف انرژی در هنگام راه رفتن با این پروتزها نسبت به میزان انرژی مصرفی در انواع پروتز های سوکتدار  کاهش بسیار زیادی داشته است.

    به طور کلی می توان گفت کیفیت زندگی افراد با استفاده از این پروتزها نسبت به انواع دیگر پروتز ها افزایش قابل توجهی داشته است (در مقیاس 100 از 39 به 62 افزایش یافته است).

تقبل هزینه های پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی توسط بیمه ها

  • در کشور های اروپایی اغلب شرکت های بیمه حاضر به پرداخت هزینه های روش جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی) هستند. پیش از از اولین ارزیابی و مشورت با تیم توانبخشی برای انجام جراحیکاشت ایمپلنت درون استخوانی لازم است از بیمه ی مورد نظر خود راجع به تقبل هزینه ها و جزئیات پذیرش هزینه ها اطلاعاتی کسب کنید.

بررسی محدودیت های احتمالی پس از انجام کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • افرادی که با استفاده از این روش مشکل قطع عضو خود را درمان کرده اند، قادر به انجام تمام فعالیت های روزانه و شخصی خود می باشند و برای این افراد هیچ محدودیتی در انجام کارهای معمول روزانه از جمله: حمام کردن، دستشویی رفتن و شنا کردن  وجود ندارد.

    البته لازم به ذکر است که ورزش هایی مانند فوتبال و اسکی، بهتر است بدون پروتز انجام شوند.

چه کسانی کاندیدای استفاده از پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی می باشند؟

  • در درمان های پزشکی نمی توان یک قاعده ی کلی برای تمام بیماران در نظر گرفت. پس روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی هم با تمام فواید نمی تواند برای هر فرد دچار قطع عضو، یک انتخاب ایده آل باشد.

    کاندیدای انجام روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

    • افرادی که مشکلات زیادی با سوکت پروتز خود دارند (مشکلاتی از قبیل حساسیت های پوستی، درد های عضلانی و تعریق زیاد)
    • افرادی که به علت فیت نبودن سوکت پروتز خود، قادر به راه رفتن های طولانی و تغییر موقعیت های ناگهانی نمی باشند.
    • افرادی که درنشستن و برخاستن با سوکت خود مشکل دارند.
    • افرادی که در طول انجام فعالیت های روزانه خود امکان استفاده از سوکت پروتز را ندارند.
    • افرادی که به علت صحیح قرار نگرفتن سوکت پروتز، حتی قادر به ایستادن به طرز صحیح نبوده و اغلب دچار کمر درد می شوند.

مراحل انجام روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)

مرحله ی ارزیابی:

  • ابتدا لازم است از تیم توانبخشی مشورت ها و راهنمایی های لازم را دریافت کنید. در این مرحله عضلات و استخوان های عضو باقی مانده از هر نظر بررسی می شوند. در ضمن تعیین می شود که آیا با بررسی های انجام شده و شرایط فعلی، شما کاندید انجام جراحی  کاشت ایمپلنت درون استخوانی  هستید یا خیر. در صورت مناسب بودن شرایط شما برای انجام این روش، توضیحات جامع و کاملی راجع به پروسه ی انجام آن به شما داده می شود. سپس مراحل بعد که شروع انجام جراحی می باشد، برنامه ریزی می شود و شما برای هر مرحله از درمان آمادگی خواهید داشت.

مرحله ی جراحی:

  • جراحی کاشت پروتز درون استخوانی در سه مرحله زیر انجام می گیرد:

مرحله اول جراحی :

    • مراحل کاشت پروتز درون استخوانی معمولا در سه مرحله انجام می شود، دو مرحله اول با بیهوشی عمومی یا اسپاینال است و مرحله سوم نیازی به بیهوشی و یا حتی بی حسی ندارد.ابتدا ایمپلنت فلزی از جنس تیتانیوم وارد انتهای استخوان استمپ فرد می شود. در صورت نیاز ممکن است طول استخوان وهمچنین بافت نرم تغییر داده شود. پس از قرار گرفتن ایمپلنت در داخل استخوان، زخم بسته می شود. در این مرحله لازم است به استخوان بین ۴۵ تا ۶۰ روز فرصت داده شود تا بتواند پیوند مولکولی و بافتی با ایمپلنت ایجاد نماید.

سیستم پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

عمل جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی برای نصب پروتز بیرونی که در ایران انجام می شود

مرحله دوم جراحی کاشت پای مصنوعی

مرحله دوم جراحی :

حدود ۶ هفته بعد در طی عمل مرحله دوم، شکاف دایره ای شکل کوچکی بر روی پوست ایجاد می شود تا از طریق آن، اتصال دهنده ی پروتز، به ایمپلنت متصل شود. این شکاف کوچک ایجاد شده بر روی پوست بدن فرد، استوما نامیده می شود. پس از انجام  عمل جراحی پروتز پا لازم است در روز هایی که بیمار در بیمارستان بستری می باشد، طریقه ی شستشوی ناحیه ی استوما را یاد بگیرد و اقدام به پاک نمودن آلودگی ها و عوامل میکروبی از سطح استوما نماید.

مرحله سوم جراحی کاشت پای مصنوعی

مرحله سوم جراحی:

قسمت بیرونی پروتز پس از اندازه گیری مختصات آناتومیکی و مکانیکی بیمار بر روی یک قطعه ی متصل کننده به ایمپلنت کاشته شده، نصب می شود و توسط کارشناس پروتز با پای مشابه تنظیم شده. و الگوی راه رفتن بر اساس فیزیک بیمار قبل از قطع عضو، تنظیم می شود. بعد از چند روز بستری بودن در بیمارستان، فرد ترخیص شده و بیمار وارد مرحله ی بعدی، توانبخشی می شود.

3-مرحله ی توانبخشی:

یک هفته پس از جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی دوره ی توانبخشی آغاز می شود. در این مرحله که در کلینیک های توانبخشی انجام می شود، به فرد آموزش داده می شود که چگونه وزن خود را روی پروتز قرار دهد و نیز طریقه ی راه رفتن با عصا و رفته رفته بدون عصا به فرد توضیح داده خواهد شد. افراد قطع عضو شده از ناحیه زیر زانو در طی ۳ هفته دوره ی توانبخشی خود را تکمیل می کنند. اما در قطع عضو های بالا زانو که از طریق این روش  اقدام به تعبیه پروتز نموده اند، دوره ی توانبخشی به ۵ هفته هم می رسد. انجام ورزش های مخصوص در خانه در کنار اقدامات توانبخشی انجام شده در کلینیک های توانبخشی، برای دست یابی به استقلال در راه رفتن فرد، بسیار ضروری و حیاتی است.

توانبخشی بعد از کاشت پای مصنوعی ایران مدتور
توانبخشی بعد از کاشت ایمپلنت درون استخوانی
جراحی کاشت پای مصنوعی ایران مدتور

ایران مدتور تنها شرکت معتبر راهنمایی و انجام درمان برای بیماران کشور های مختلف می باشد. انجام جراحی  کاشت ایمپلنت درون استخوانی یا به اصطلاح کاشت پای مصنوعی از جمله مهم ترین خدمات ارائه شده توسط این شرکت به بیماران سراسر جهان می باشد.

متخصصین در ایران مدتور ابتدا مدارک و مشخصات شما را بررسی و ارزیابی می کنند. اگر کاندید استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی بودید، یک زمان مناسب برای سفر شما به ایران و انجام مراحل عکسبرداری و ویزیت تعیین می شود. سپس با کمک گرفتن از کشور آلمان، پروتز های اختصاصی طبق شرایط خاص شما ساخته می شود و به ایران ارسال می شود.

دومین سفر شما همزمان با انجام اولین جراحی کاشت ایمپلنت در داخل استخوان می باشد. درست پس از اتمام عمل جراحی اولیه، پیگیری های لازم توسط تیم توانبخشی انجام می شود تا ایمپلنت به طور کامل و صحیح درون استخوان فرد ثابت و محکم شود.

پس از گذشت ۶ هفته از کاشت ایمپلنت، سومین سفر شما به ایران برای انجام آخرین مرحله جراحی برنامه ریزی می شود. در این مرحله پروتز بیرونی برای بیمار تعبیه می شود. پس از تعبیه ی پروتز بیرونی، انجام مراحل فیزیوتراپی ضروری می باشد. تا ۶ ماه پس از آخرین مرحله ی جراحی، بیمار مدام چک اپ می شود تا بتواند نهایت بهره مندی از پروتز را داشته باشد.

پس برای انجام جراحی کاشت پای مصنوعی (پروتز پا) فقط کافی است مدارک و اطلاعات خود را به شرکت ایران مدتور ارسال نمایید. شرکت ایران مدتور با متخصصان و بیمارستان های متعددی در سراسر ایران همکاری دارد و در اسرع وقت کار بررسی مدارک و شرح حال شما را انجام می دهد تا توسط بهترین پزشکان و متخصصان توانبخشی در ایران، مشکلات قطع عضو شما برطرف شود.

اگر دوست دارید بهترین متخصص های ارتوپد  در بیمارستانهای درجه یک ایران جراحی شما را انجام دهد و در عین حال در طول مدت درمان و اقامت در ایران با صرف هزینه ای منطقی، مثل خانه خود راحت و بی استرس باشید، نگاهی به پکیج جراحی کاشت پای مصنوعی ایران مدتور بیاندازید.😊

مشاوره رایگان

شماره خود را با کد کشور وارد کنید.
در صورتی که اکانت واتساپ دارید، شماره ی اکانت واتساپ خود را وارد کنید.
(سن، جنسیت، توصیحات بیشتر درباره ی بیماری و غیره)
برای آپلود، فایلی را به این قسمت بکشید یا کلیک کنید. تا 5 فایل را می‌توانید آپلود کنید.
فرمت فایل های مجاز(.png, .gif, .jpg, .jpeg, .doc, .xls, .ppt, .pdf, .wav, .mp3, .mp4)

اطلاعات تخصصی جراحی

پروتز پا (کاشت پای مصنوعی) در ایران

پروتز پا (کاشت پای مصنوعی) یکی از خدمات ایران مدتور است که توسط بهترین جراحان ارتوپد همراه با اقامت، مترجم، پرستار همراه و گشت شهری با قیمت مقرون به صرفه در تهران ارائه می شود.

کاشت ایمپلنت درون استخوانی Osseointegration

برای افرادی که از ناحیه های مختلف اندام دچار قطع عضو شده اند، استفاده از پروتز ها به روش کاشت ایملنت درون استخوانی، مزایا و زیادی نسبت به انواع پروتزهای دیگر دارد. در استفاده از پروتز های سوکتدار، مشکلاتی در راه رفتن و یا حرکت دادن مفاصل نزدیک به قسمت انتهایی عضو قطع شده وجود دارد. مشکلات تعریق بدن در زیر سوکت، تغییر سایز و حجم عضلات فرد که امکان دارد به دلیل بیماری های داخلی فرد باشد، سبب ایجاد نارضایتی فرد از سوکت پروتز می شود. پروتزی که با این روش به ایمپلنت کاشته شده در داخل استخوان فرد وصل می شود، ثبات بسیار زیادی بوجود دارد و فرد دیگر حس تحمل وزن اضافه را  ندارد.

کاشت پای مصنوعی (ایمپلنت درون استخوانی) درایران

معرفی و تاریخچه کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)

تاریخچه ی کشف و استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی  به سال های ۱۹۵۰ باز می گردد. در آن زمان برای اولین بار یک استاد مطرح در حوزه ی توانبخشی به نام پیر اینگوار برنمارک، از این روش استفاده نمود و در واقع این روش را کشف کرد. اساس این روش بر پایه توانایی اتصال سلول های استخوانی به سلول های فلزی ایمپلنت درون استخوان می باشد. برای انجام این روش در طی عمل جراحی و در اتاق عمل، یک ایمپلنت فلزی که اغلب از جنس تیتانیوم است، از طریق پوست به استخوان های باقی مانده پس از قطع عضو، وارد می شوند.

سپس پروتز نهایی با یک اتصال دهنده به ایمپلنت داخلی وصل می شود. این روش در قطع عضو های اندام تحتانی و اندام فوقانی استفاده می شود. در اندام تحتانی به آن کاشت ایمپلنت ساق پا درون استخوانی  گفته می شود. و در واقع یک پروتز داخل ساق پا  (Internal Leg Prosthesis) محسوب می شود.

ساختار پروتز از نوع کاشت پای مصنوعی

ساختار این پروتز پا از چندین ماژول ساخته شده است که می توان آنها را به یک ماژول داخلی و یک ماژول خارجی تقسیم کرد. ماژول داخلی ، به اصطلاح ایمپلنت، مستقیماً در داخل استخوان عضو باقی مانده (یعنی استخوان ران ، استخوان ساق یا استخوان بازو یا اشتخوان ساعد) کاشته می شود.

سصح ایمپلنت کاشته شده در داخل استخوان به صورت شبکه سه بعدی دارای خلل و فرج خاصی است که به استخوان داخل آنها رشد می کند به عبارتی ایمپلنت و استخوان با هم ادغام می شوند، که باعث تثبیت و پایداری پروتز می شود.

آداپتور مخروطی دوگانه ماژول های داخلی و خارجی را به هم متصل می کند.

معرفی و تاریخچه کاشت ایمپلنت درون استخوانی​

مزایای استفاده از روش کاشت پای مصنوعی (پروتز پا)

بیمارانی که می خواهند با استفاده از روش کاشت پروتز درون استخوانی اقدام به درمان مشکل قطع عضو خود نمایند، معمولا به دلیل استفاده نکردن از عوامل جلوگیری از پوکی استخوان، اغلب استخوان های ضعیفی دارند.

در پروتز های سوکت دار، استخوان هیچ نیرویی را مستقیم تحمل نمی کنند و عضلات حرکتی نیز غیر فعال باقی می مانند. همین غیر فعال ماندن عضلات حرکتی، حجم عضلات را کاهش می دهد و استخوان ها را نیز ضعیف تر می کند. اما در روش کاشت پای مصنوعی، نیروی طبیعی بر استخوان اعمال می شود و عضلات حرکتی اندام دوباره فعال می شود و به استخوان نیز استحکام می بخشند.

طبق تحقیقات انجام شده، در طی انجام روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)، پروسه ی تقویت استخوان در افرد مشاهده می شود. در نتایج این تحقیقات آمده است که در استخوانی که به داخل آن ایمپلنت وارد شده است، ضخامت استخوان اطراف ایمپلنت افزایش یافته و قوی تر از قبل می شود.

مزایای جراحی کاشت پای مصنوعی​
مزایا کاشت ایمپلنت درون استخوانی​

برای افرادی که از ناحیه های مختلف اندام دچار قطع عضو شده اند، استفاده از روش پروتز های داخلی (Intramedullary implant) مانند کاشت ایمپلنت ساق پا درون استخوانی، مزایا و منافع زیادی نسبت به روش های دیگر استفاده از پروتز حاصل می شود. در روش استفاده از پروتز های سوکت دار، مشکلاتی در راه رفتن و یا حرکت دادن مفاصل نزدیک به قسمت انتهایی اندام قطع شده وجود دارد. مشکلات تعریق بدن در زیر سوکت، تغییر سایز و حجم عضلات فرد که امکان دارد به دلیل بیماری های داخلی فرد باشد، سبب ایجاد نارضایتی از سوکت پروتز می شود. در پروتز های درونی که با استفاده از روش کاشت، ایمپلنتی درون استخوان فرد کار گذاشته می شوند، پایداری و ثبات بسیار زیادی بوجود ی آید و فرد دیگر حس تحمل وزن اضافی ندارد.

پروتز های سوکت دار گویی یک جسم اضافه برای فرد تلقی می شوند. اما پروتز های درونی قسمتی از بدن فرد می شوند زیرا به صورت مستقیم به استخوان خود فرد متصل هستند. حس طبیعی بودن، امری بسیار مهمی در استفاده از پروتزها و وسایل کمک حرکتی برای بیماران محسوب می باشد، در پروتزهای که ایمپلنت در داخل بدن فرد کار گذاشته می شوند حس طبیعی بودن، خیلی بیشتر از پروتزهای سوکت دار بوده و فرد حس بهتری نسبت به این نوع  پروتز ها دارد.

طول مدت استفاده از پروتز های درونی و با استفاده از روش  کاشت پای مصنوعی، بیشتر از پروتز های دیگر می باشد و فرد به صورت ۲۴ ساعته و دائمی می تواند از آن استفاده کند در حالیکه پروتز های سوکت دار معمولا نباید در محیط های آبی و با شرایط خاص قرار بگیرند و در ضمن در زمان استراحت و خواب، بهتر است بیمار پروتز های سوکت دار را از بدن خود جدا کند. همچنین با کاشت ایمپنت ساق پا درون استخوانی بدون آن که فرد از ناحیه پروتز اذیت شود، می تواند مسافت بیشتری را راه برود. در این روش به دلیل اتصال مستقیم پروتز و مفاصل آن به استخوان باقیمانده از عضو قطع شده، نشستن و برخاستن برای فرد راحت تر می باشد. اما در پروتز های سوکت دار، معمولا بیماران برای نشستن و برخاستن مشکلات زیادی دارند و در اغلب موارد لازم است به صورت دستی یا اتوماتیک، مفصل زانو و مچ مصنوعی بیرونی، باز و بسته شود تا فرد بتواند مراحل راه رفتن خود را طی کند. این امر سبب کند شدن سرعت راه رفتن فرد می شود.

استفاده از پروتز پا به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی برای حرکت پای چرخشی و دوچرخه سواری آسان

با استفاده از ایمپلنت پروتز Endo Exo افراد قطع عضو قادرند تا مانند افراد معمولی با پای خود فعالیت هایی که شامل حرکات چرخشی هستند از قبیل دوچرخه سواری را نیز به آسانی انجام دهند.

پیاده روی آسان یک فرد قطع عضو با پروتز بروش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

با استفاده از ایمپلنت اندو-اکسو (Endo-Exo) ، شخص قطع عضو (آمپوته) دوباره به آسانی قادر به راه رفتن خواهد بود و حتی به راحتی می تواند به استفاده از دستگاه های ورزشی مانند تردمیل بپردازد.

سوکت پروتز های خارجی پا که بر روی سطح استمپ (عضو باقی مانده) قرار می گیرند، اغلب سبب ایجاد مشکلات پوستی می شوند. قرمزی، تعرق و ایجاد حساسیت های پوستی ممکن است در سطح پوست باقی مانده از عضو قطع شده، ظاهر شود.

  • سرعت عملکرد پروتز های کار گذاشته شده در استخوان با استفاده از روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی، به میزان قابل توجهی بیشتر از دیگر انواع پروتزها می باشد. زیرا در این روش پروتز بخشی از بدن فرد می شود و فرد گویا دارد با پاهای خودش راه می رود یا با دست خودش دارد کاری را انجام می دهد. مشکلی که خیلی از پروتز ها سوکت دار دارند، باز یا بسته شدن خود به خودی مفاصل مختلف متصل به این سوکت ها می باشد. این امر سبب اختلال در ایستادن و راه رفتن فرد می شود. اما در روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی این مشکلات وجود ندارد.

    در حالت کلی روش  کاشت پای مصنوعی مشکلات سوکت پروتزها را بر طرف می کند. میزان تحرک پذیری پروتز را افزایش داده و نیز درد های عضلانی شایع در استفاده از پروتز با روش های دیگر را کاهش می دهد و در برخی موارد به طور کامل از بین می برد. همچنین در این روش فرد کنترل بهتری در عضو پروتزی خود دارد. میزان ثبات و استحکام پروتز ها در این روش نسبت به روش های دیگر بسیار بهتر بوده و همچنین توانایی انتقال انرژی در این روش، بیشتر از مقدار معمول در پروتز های سوکت دار می باشد.

    در ضمن ذکر این نکته ضروری است که در برخی از شرایط خاص، امکان استفاده از پروتز ها  سوکت دار برای بیماران وجود ندارد. در افرادی که استمپ کوتاه بوده یا دارای زخم و دردناک می باشد، نمی توان از پروتزهای سوکت دار استفاده کرد. اما در روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا) این محدودیت ها وجود ندارد.

مزایای استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی به اختصار

      • افزایش تحرک مفصل ران
      • استفاده موثر از ماهیچه های باقی مانده در داخل لگن، ران و زانو بدون وارد شدن فشار اضافی به استامپ ( عضو باقی مانده بعد از قطع عضو )
      • انتقال بار قابل ملاحظه ای به پروتز خارجی
      • مصرف انرژي کمتر و احساس کاهش وزن پروتز
      • احساس راحتی در هنگام استحمام
      • حرکت آزاد در همه سطوح، دامنه وسیع تر حرکت در حد عضوء واقعی
      • عدم وجود مزاحمت سوکت در همه حالت خوابیده، نشسته و یا در حال راه رفتن
      • پیشگیری از کمردرد و جلوگیری از پارگی دیسک کمر
      • پیشگیری از مشکلات قلب و کلیه
      • قابل استفاده برای اندام کوتاه
      • الگوی راه رفتن امن و صاف به صورت کاملا طبیعی
      • عدم درگیری مفصل لگن در هنگام راه رفتن
      • عدم نیاز به اصلاح در صورت تغییر وزن بیمار(در صورت تغییر وزن تغییر در عملکرد ایجاد نمی شود.)

انواع سیستم های کاشت پای مصنوعی

کاشت ایمپلنت درون استخوانی پیچی شکل (Screw Shape Prosthesis)

  • این نوع پروتز پا که به اصطلاح پیچی شکل نامیده می شود، برای اولین بار در سوئد ساخته شد. در این نوع از پروتز که یکی از انواع سیستم های کاشت ایمپلنت درون استخوانی محسوب می بشود، شکل ایمپلنت پیچی بوده و طول آن کوتاه می باشد. پس از قرار گرفتن ایمپلنت در داخل استخوان، بطور معمول یک دوره ی ۶ تا ۱۲ ماهه لازم است تا پروتز بتواند توانایی تحمل وزن داشته باشد. در طراحی این روش از روش کاشت دندان مصنوعی الهام گرفته شده است. عیب این روش  امکان شل شدن احتمالی ایمپلنت بوده و ممکن است در طی فعالیت های مختلف روزانه بر اثر نیرو های قوی خمشی یا برشی، از ناحیه اتصال بشکند یا خم شود.

روش پروتز فشاری (Press Fit Prosthesis)

  • در این روش، از پروتز های لگنی الهام گرفته شده است. این نوع از پروتز ها که زیر مجموعه ی از روش  کاشت ایمپلنت درون استخوانی می باشند، در کشور آلمان توسعه یافتند و در کل جهان مطرح شدند. در ساخت این سیستم از آلیاژ خاص فلز کبالت با سطوح دارای خلل و فرج سه بعدی استفاده می کنند. ظرفیت تحمل ایمپلنت در این روش  بیشتر از سیستم قبلی است، به این معنا که پروتز بیرونی در زمان کمتری یعنی حداکثر پس از شش هفته  می تواند به ایمپلنت کاشته شده در درون استخوان، متصل شود و کل وزن فرد را تحمل نماید.
  • نسل جدیدتر و پیشرفته تر این نوع از ایمپلنت های درون استخوانی (پروتز پا)، از آلیاژ فلز تیتانیوم ساخته شده اند. این ایمپلنت های درون استخوانی، ویژگی های ایمپلنت های ارتوپدی را دارا بوده و همانند آن ها قوی و محکم هستند.روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی بسیارسریع تر بوده و در مدت زمان کمتری انجام می شود.  این موضوع به این معنا است که در دوره ی توانبخشی این بیماران، امکان تحمل وزن توسط این پروتز ها در فاصله زمانی کوتاه تری حاصل می شود.

معایب احتمالی روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی از روش های امن و مطمئن در حوزه ی پزشکی و به خصوص حیطه ی توانبخشی پزشکی محسوب می شود. تضمین ایمن بودن این روش به این علت است که امکان شیوع عفونت استخوانی در این روش، بسیار کم و نادر است. قسمتی بیرونی ایمپلنتی که  از طریق پوست وارد بدن فرد شده و در داخل استخوان وارد می شود، باید روزانه  دو بار با آب و صابون شستشو شود. همان طور که در روز حداقل دو بار مسواک زدن برای سلامتی دهان و دندان ها ضروری و واجب می باشد، برای سلامتی و جلوگیری از ایجاد عفونت ها و مشکلات مختلف، شستشوی روزانه بخشی از پوست که از آن قسمت ایمپلنت کاشته شده وارد بدن فرد شده است، ضروری می باشد.

    در برخی از بیماران که این روش را برای  استفاده از پروتز بکار می برند، ممکن است قسمت شکاف خورده ی پوست، تحریک شده و پوست فرد از حالت طبیعی خارج شود. در طول یک سال بعد از جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی، ممکن است درد های عضلانی شدیدی به وجود آید. این درد ها به علت ضعیف بودن عضلات قرار گرفته در انتهای عضو باقی مانده (استمپ) فرد می باشد و به محض قوی شدن عضلات انتهای استمپ، این درد های مزمن هم ریشه کن خواهند شد.

مطالعات علمی مرتبط با کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • در سال ۲۰۱۱، طبق تحقیقاتی که بر روی ۲۲ نفر از بیمارانی که از پروتز کاشت درون استخوانی استفاده می کردند، انجام شد، در این تحقیقات مشخص شد که راه رفتن افراد طبیعی تر و روان تر شده است و مدت زمان استفاده از پروتز با این روش نسبت به روش های سوکت دار، از ۵۶ ساعت در هفته به ۱۰۱ ساعت در هفته افزایش پیدا کرده است. همچنین سرعت راه رفتن افراد حداقل بین 18 تا ۳۲ درصد افزایش یافته و نیز  میزان مصرف انرژی در هنگام راه رفتن با این پروتزها نسبت به میزان انرژی مصرفی در انواع پروتز های سوکتدار  کاهش بسیار زیادی داشته است.

    به طور کلی می توان گفت کیفیت زندگی افراد با استفاده از این پروتزها نسبت به انواع دیگر پروتز ها افزایش قابل توجهی داشته است (در مقیاس 100 از 39 به 62 افزایش یافته است).

تقبل هزینه های پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی توسط بیمه ها

  • در کشور های اروپایی اغلب شرکت های بیمه حاضر به پرداخت هزینه های روش جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی) هستند. پیش از از اولین ارزیابی و مشورت با تیم توانبخشی برای انجام جراحیکاشت ایمپلنت درون استخوانی لازم است از بیمه ی مورد نظر خود راجع به تقبل هزینه ها و جزئیات پذیرش هزینه ها اطلاعاتی کسب کنید.

بررسی محدودیت های احتمالی پس از انجام کاشت ایمپلنت درون استخوانی

  • افرادی که با استفاده از این روش مشکل قطع عضو خود را درمان کرده اند، قادر به انجام تمام فعالیت های روزانه و شخصی خود می باشند و برای این افراد هیچ محدودیتی در انجام کارهای معمول روزانه از جمله: حمام کردن، دستشویی رفتن و شنا کردن  وجود ندارد.

    البته لازم به ذکر است که ورزش هایی مانند فوتبال و اسکی، بهتر است بدون پروتز انجام شوند.

چه کسانی کاندیدای استفاده از پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی می باشند؟

  • در درمان های پزشکی نمی توان یک قاعده ی کلی برای تمام بیماران در نظر گرفت. پس روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی هم با تمام فواید نمی تواند برای هر فرد دچار قطع عضو، یک انتخاب ایده آل باشد.

    کاندیدای انجام روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

    • افرادی که مشکلات زیادی با سوکت پروتز خود دارند (مشکلاتی از قبیل حساسیت های پوستی، درد های عضلانی و تعریق زیاد)
    • افرادی که به علت فیت نبودن سوکت پروتز خود، قادر به راه رفتن های طولانی و تغییر موقعیت های ناگهانی نمی باشند.
    • افرادی که درنشستن و برخاستن با سوکت خود مشکل دارند.
    • افرادی که در طول انجام فعالیت های روزانه خود امکان استفاده از سوکت پروتز را ندارند.
    • افرادی که به علت صحیح قرار نگرفتن سوکت پروتز، حتی قادر به ایستادن به طرز صحیح نبوده و اغلب دچار کمر درد می شوند.

مراحل انجام روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی (پروتز پا)

مرحله ی ارزیابی:

  • ابتدا لازم است از تیم توانبخشی مشورت ها و راهنمایی های لازم را دریافت کنید. در این مرحله عضلات و استخوان های عضو باقی مانده از هر نظر بررسی می شوند. در ضمن تعیین می شود که آیا با بررسی های انجام شده و شرایط فعلی، شما کاندید انجام جراحی  کاشت ایمپلنت درون استخوانی  هستید یا خیر. در صورت مناسب بودن شرایط شما برای انجام این روش، توضیحات جامع و کاملی راجع به پروسه ی انجام آن به شما داده می شود. سپس مراحل بعد که شروع انجام جراحی می باشد، برنامه ریزی می شود و شما برای هر مرحله از درمان آمادگی خواهید داشت.

مرحله ی جراحی:

  • جراحی کاشت پروتز درون استخوانی در سه مرحله زیر انجام می گیرد:

مرحله اول جراحی :

    • مراحل کاشت پروتز درون استخوانی معمولا در سه مرحله انجام می شود، دو مرحله اول با بیهوشی عمومی یا اسپاینال است و مرحله سوم نیازی به بیهوشی و یا حتی بی حسی ندارد.ابتدا ایمپلنت فلزی از جنس تیتانیوم وارد انتهای استخوان استمپ فرد می شود. در صورت نیاز ممکن است طول استخوان وهمچنین بافت نرم تغییر داده شود. پس از قرار گرفتن ایمپلنت در داخل استخوان، زخم بسته می شود. در این مرحله لازم است به استخوان بین ۴۵ تا ۶۰ روز فرصت داده شود تا بتواند پیوند مولکولی و بافتی با ایمپلنت ایجاد نماید.

سیستم پروتز به روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی

عمل جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی برای نصب پروتز بیرونی که در ایران انجام می شود

مرحله دوم جراحی کاشت پای مصنوعی

مرحله دوم جراحی :

حدود ۶ هفته بعد در طی عمل مرحله دوم، شکاف دایره ای شکل کوچکی بر روی پوست ایجاد می شود تا از طریق آن، اتصال دهنده ی پروتز، به ایمپلنت متصل شود. این شکاف کوچک ایجاد شده بر روی پوست بدن فرد، استوما نامیده می شود. پس از انجام  عمل جراحی پروتز پا لازم است در روز هایی که بیمار در بیمارستان بستری می باشد، طریقه ی شستشوی ناحیه ی استوما را یاد بگیرد و اقدام به پاک نمودن آلودگی ها و عوامل میکروبی از سطح استوما نماید.

مرحله سوم جراحی کاشت پای مصنوعی

مرحله سوم جراحی:

قسمت بیرونی پروتز پس از اندازه گیری مختصات آناتومیکی و مکانیکی بیمار بر روی یک قطعه ی متصل کننده به ایمپلنت کاشته شده، نصب می شود و توسط کارشناس پروتز با پای مشابه تنظیم شده. و الگوی راه رفتن بر اساس فیزیک بیمار قبل از قطع عضو، تنظیم می شود. بعد از چند روز بستری بودن در بیمارستان، فرد ترخیص شده و بیمار وارد مرحله ی بعدی، توانبخشی می شود.

3-مرحله ی توانبخشی:

یک هفته پس از جراحی کاشت ایمپلنت درون استخوانی دوره ی توانبخشی آغاز می شود. در این مرحله که در کلینیک های توانبخشی انجام می شود، به فرد آموزش داده می شود که چگونه وزن خود را روی پروتز قرار دهد و نیز طریقه ی راه رفتن با عصا و رفته رفته بدون عصا به فرد توضیح داده خواهد شد. افراد قطع عضو شده از ناحیه زیر زانو در طی ۳ هفته دوره ی توانبخشی خود را تکمیل می کنند. اما در قطع عضو های بالا زانو که از طریق این روش  اقدام به تعبیه پروتز نموده اند، دوره ی توانبخشی به ۵ هفته هم می رسد. انجام ورزش های مخصوص در خانه در کنار اقدامات توانبخشی انجام شده در کلینیک های توانبخشی، برای دست یابی به استقلال در راه رفتن فرد، بسیار ضروری و حیاتی است.

توانبخشی بعد از کاشت پای مصنوعی ایران مدتور
توانبخشی بعد از کاشت ایمپلنت درون استخوانی
جراحی کاشت پای مصنوعی ایران مدتور

ایران مدتور تنها شرکت معتبر راهنمایی و انجام درمان برای بیماران کشور های مختلف می باشد. انجام جراحی  کاشت ایمپلنت درون استخوانی یا به اصطلاح کاشت پای مصنوعی از جمله مهم ترین خدمات ارائه شده توسط این شرکت به بیماران سراسر جهان می باشد.

متخصصین در ایران مدتور ابتدا مدارک و مشخصات شما را بررسی و ارزیابی می کنند. اگر کاندید استفاده از روش کاشت ایمپلنت درون استخوانی بودید، یک زمان مناسب برای سفر شما به ایران و انجام مراحل عکسبرداری و ویزیت تعیین می شود. سپس با کمک گرفتن از کشور آلمان، پروتز های اختصاصی طبق شرایط خاص شما ساخته می شود و به ایران ارسال می شود.

دومین سفر شما همزمان با انجام اولین جراحی کاشت ایمپلنت در داخل استخوان می باشد. درست پس از اتمام عمل جراحی اولیه، پیگیری های لازم توسط تیم توانبخشی انجام می شود تا ایمپلنت به طور کامل و صحیح درون استخوان فرد ثابت و محکم شود.

پس از گذشت ۶ هفته از کاشت ایمپلنت، سومین سفر شما به ایران برای انجام آخرین مرحله جراحی برنامه ریزی می شود. در این مرحله پروتز بیرونی برای بیمار تعبیه می شود. پس از تعبیه ی پروتز بیرونی، انجام مراحل فیزیوتراپی ضروری می باشد. تا ۶ ماه پس از آخرین مرحله ی جراحی، بیمار مدام چک اپ می شود تا بتواند نهایت بهره مندی از پروتز را داشته باشد.

پس برای انجام جراحی کاشت پای مصنوعی (پروتز پا) فقط کافی است مدارک و اطلاعات خود را به شرکت ایران مدتور ارسال نمایید. شرکت ایران مدتور با متخصصان و بیمارستان های متعددی در سراسر ایران همکاری دارد و در اسرع وقت کار بررسی مدارک و شرح حال شما را انجام می دهد تا توسط بهترین پزشکان و متخصصان توانبخشی در ایران، مشکلات قطع عضو شما برطرف شود.

اگر دوست دارید بهترین متخصص های ارتوپد  در بیمارستانهای درجه یک ایران جراحی شما را انجام دهد و در عین حال در طول مدت درمان و اقامت در ایران با صرف هزینه ای منطقی، مثل خانه خود راحت و بی استرس باشید، نگاهی به پکیج جراحی کاشت پای مصنوعی ایران مدتور بیاندازید.😊

مشاوره رایگان

شماره خود را با کد کشور وارد کنید.
در صورتی که اکانت واتساپ دارید، شماره ی اکانت واتساپ خود را وارد کنید.
(سن، جنسیت، توصیحات بیشتر درباره ی بیماری و غیره)
برای آپلود، فایلی را به این قسمت بکشید یا کلیک کنید. تا 5 فایل را می‌توانید آپلود کنید.
فرمت فایل های مجاز(.png, .gif, .jpg, .jpeg, .doc, .xls, .ppt, .pdf, .wav, .mp3, .mp4)

اطلاعات تخصصی جراحی