ژنیکوماستی، با کاهش میزان هورمون تستوسترون تشدید می یابد. علت این کاهش می تواند به دلیل افزایش سطح استروژن و یا مسدود شدن تستوسترون باشد. برخی عواملی که باعث برهم خوردن تعادل هورمونی می شوند، عبارتند از:
هورمون های استروژن و پروژسترون، بر مشخصات جنسی زنان و مردان تاثیر می گذارند. تستوسترون مسئول کنترل حجم و توده عضلانی و رشد مو در مردان، و استروژن مسئول کنترل رشد سینه ها در مردان می باشد.
بعد از تولد. بعد از تولد، نوزاد هم چنان تحت تاثیر استروژن دریافتی از سوی مادر می باشد. تقریبا می توان گفت نیمی از نوزادان پسر با این مورد به دنیا می آیند، اما بعد از گذشت دو تا سه هفته از تولد، شاهد بهبود علائم خواهیم بود.
در دوران بلوغ. در این دوران، بیشترین میزان تغییرات هورمونی را شاهد هستیم، که معمولا شش ماه تا دو سال بعد از وارد شدن فرد به دوران بلوغ، بهبود می یابد.
مصرف برخی داروها می تواند منجر به بروز ژنیکوماستی شود، مانند:
- داروهای آنتی آندروژن، که در درمان بزرگی و یا سرطان پروستات تجویز می شوند
- داروهای ایدز
- داروهای ضد اضطراب مانند دیازپام
- داروهای ضد افسردگی
- آنتی بیوتیک ها
- درمان سرطان مانند شیمی درمانی
- برخی اختلالات مرتبط با سلامت بدنی
برخی (http://www.dr-ariana.com/) اختلالات با تاثیر بر روی هورمون ها، باعث برهم خوردن نظم آن ها و بروز ژنیکوماستی می شوند، مواردی مانند:
معمولا با افزایش سن شاهد بر هم خوردن نظم هوررمون ها و بروز ژنیکوماستی به خصوص در مردان چاق هستیم.
- تومورها. برخی تومورها مانند غدد آدرنال و غده هیپوفیز می تواند باعث تغییر در تولید هورمون های زنانه و مردانه شود.
- پرکاری تیروئید. در این اختلال، هورمون تیروکسین به میزان بالایی از غده تیروئید ترشح می شود.
- نارسایی کلیوی. حدود نیمی از بیمارانی که دیالیز می شوند، به دلیل تغییرات هورمونی از بزرگ شدن سینه های خود شکایت می کنند.
نارسایی کبد و سیروز.