بیمارستان امام رضا (ع) یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین مراکز درمانی شهر مشهد است که در زمینی به مساحت 28.5 هکتار و با زیربنای 28,500 مترمربع احداث شده است. عملیات ساخت این بیمارستان در سال 1307 آغاز شد و از حدود سال 1313 با نام “مریض‌خانه شاهرضا” فعالیت خود را شروع کرد. این بیمارستان در بدو تأسیس با 100 تخت و بخش‌های متنوعی از جمله داخلی، جراحی، چشم‌پزشکی، کودکان، عفونی، زایشگاه، درمانگاه، آزمایشگاه، رادیولوژی، دندانپزشکی و حتی بخش تشریح حیوانات به همراه واحدهای وابسته، خدمات درمانی ارائه می‌داد.
در سال 1324، بخش تخصصی گوش، حلق و بینی راه‌اندازی شد و تا سال‌های 1327 و 1328، تعداد تخت‌های بیمارستان به 250 تخت افزایش یافت. در سال 1341، مرحوم دکتر “بول ون”، پزشک بلژیکی و رئیس بخش جراحی بیمارستان، که پس از آشنایی با دین مبین اسلام به این دین گرویده بود، با تعهد و دلسوزی به طبابت در این مرکز مشغول بود. در آن دوره، بیمارستان با 45 پزشک، یک دندانپزشک، 6 داروساز، 18 پزشکیار، 270 پرستار و 5 ماما اداره می‌شد.
در سال 1354، بر اساس توافقی با آستان قدس رضوی، بیمارستان طی یک قرارداد 90 ساله به دانشگاه فردوسی مشهد واگذار شد و از آن زمان به‌عنوان یک مرکز آموزشی-درمانی تحت نظارت دانشگاه فعالیت خود را ادامه داد. بر اساس آمار آن دوره، تعداد تخت‌های بیمارستان به 363 تخت افزایش یافته بود.